In Memoriam

De drie voorgaande in memoriam zijn geschreven door Hans de Ree en jammer genoeg gaat deze over Hans zelf.

Hans is met de militaire luchtvaart in contact gekomen door bezoekjes aan vliegbasis Soesterberg, één van de eerste bezoekjes was in 1967 toen hij met twee broers de open-dag van dat jaar bezocht. Daarna had het virus vat gekregen op Hans en het is nooit meer weggegaan! Hij noemde zelf het spotten de rode draad in zijn leven. Er is menig uur langs het hek van Soesterberg doorgebracht en Hans heeft de Dagger gezien, de Phantom en Eagle zien komen en gaan. In de zeventiger jaren werd de horizon verbreed en met name Frankrijk en de Eifel werden zeer regelmatig bezocht.

Na zijn schooltijd en studies is Hans werkzaam geworden bij de KLM als ergonoom, deze baan bracht als “benefit” met zich mee dat reizen over de wereld een stuk bereikbaarder werd en hij heeft dan ook heel wat leuke spottertrips kunnen maken naar o.a. Amerika, Japan en Zuid Korea.

Hans was een sociaal persoon die altijd in was voor een praatje met zijn mede spotters. Vele mensen kennen hem van Soesterberg of kwamen hem tegen in het buitenland. De laatste jaren werd m.n. Ramstein regelmatig aangedaan want daar zag je in deze internet tijd nog verassingen! Geslapen werd er dan in hotel Badstube wat een soort terug in de tijd betekende naar de zeventiger jaren van de vorige eeuw. Hans is het verzamelen van dia’s altijd trouw gebleven, eerst Kodachrome en toen die er niet meer was Fuji, niet dat nieuwerwetse digitale!

In 2019 werd Hans ziek en er werd kanker geconstateerd. Helaas was Hans er laat bij dus was genezing niet meer mogelijk. Na een vervroegd pensioen en tot het laatst toe spottertripjes is Hans op 28 mei 2022 op 66 jarige leeftijd overleden. Ook mijn leven is veranderd, na meer dan 50 jaar vriendschap en ontelbare trips samen zijn dat niet meer onze gezamenlijke herinneringen maar alleen nog die van mij. Een goed mens en een goede vriend is heengegaan! R.I.P. Hans!

Eric Tammer

28 juni 2022

Afgelopen vrijdag, 19 maart 2021 is Wico Snel overleden. Het droevige bericht is vrijdag via diverse kanalen gedeeld met andere Soesterberg spotters, die allen mooie woorden schreven over hem.

Wico was één van de pioniers van het spotten langs de taxibaan op Soesterberg. Hij maakte vanaf 1963 foto’s, zoek maar op deze site op zoekterm ‘Snel’. De tweede helft van de zestiger jaren was hij lid van de groeiende groep vaste Soesterberg spotters. Hij bleef pionieren: Wico was één van de eersten die overstapte van zwart-wit op het maken van Kodachrome kleurendia’s . Daar werd aanvankelijk natuurlijk gek tegenaan gekeken, maar uiteindelijk gingen de meesten natuurlijk Wico’s voorbeeld volgen.

Na de schooltijd begint het echte leven, maar net als veel anderen was Wico aangestoken door het luchtvaartvirus en is hij het nooit meer kwijt geraakt. De band met Soesterberg is ook altijd gebleven. Hij was gemotiveerd om die historie te conserveren. Zo’n tiental jaar terug heeft hij initiatief genomen om te komen tot integratie van deze site in het Nationaal Militair Museum. Die poging is helaas niet geslaagd.

Een wél geslaagd initiatief was zijn overstap naar het maken van korte filmpjes. Als je de reacties hoort en leest van de jongere generatie vliegtuigspotters, dan weet iedereen wie Wico was. Of liever Mr. Soeberg, zoals hij zich noemde op Youtube, waar zijn filmpjes te zien zijn. Dit is wederom getuige van de trouw aan zijn ‘bakermat’.

Je kon Wico niet missen als er in een straal rondom Eindhoven iets stond te gebeuren op militaire luchtvaart gebied. Hij had een gemodificeerde keukentrap die boven andere trappen uit stak. Tussen de vliegactiviteiten had hij altijd tijd voor een praatje, maar zo gauw er iets ging bewegen nam hij positie in bovenop de trap, en moest je je mond houden,  anders kwam dat op de film.

Al met al herinneren we ons Wico als een markante, onverstoorbare, en beminnelijke persoon.

Hans de Ree, 23/3/2021

_{foto's Wico Snel   -  Oct 1964 - Aug 1965}

                                                                             In Memoriam   Henk de Jong

Op 28 november 2014 is John Lekkerkerker op 62 jarige leeftijd overleden. Op 4 december heeft de crematie in Nieuwegein plaatsgevonden.

John was eind jaren 60, begin jaren 70 vaak op Soesterberg te vinden. Hij kwam op zijn Zundapp. Anders dan nu ging het nieuws over oefeningen en interessante bezoekers van mond op mond. Zo hoorden we eens dat er Volkel een squadron rotation was met Italiaanse Thunderflashes. Die had ik nog nooit gezien, en John ook niet. We zijn de dag erna erheen gereden. Ik mocht achterop de Zundapp. We zijn om een uur of zes weggereden, hebben drie keer de pont genomen, over Lek, Waal en Maas. Het begon onderweg steeds harder te regenen. Op Volkel werd niet gevlogen. Ik herinner me een silhouet van een Thunderflash te hebben zien staan, maar dat kan verbeelding zijn. Het was ondanks alles een geweldig uitstapje: mijn eerste vliegveld anders dan Soesterberg. John bleef ondanks de tegenslag goed gehumeurd, want zo was hij. Hij had een rijzige gestalte, ik schat dat hij dicht richting twee meter kwam. Toch heb ik in mijn leven ik weinig zachtmoediger mensen ontmoet.

Hij was wel kritisch op zijn foto’s. Het moest wel mooi weer zijn, en de kisten moesten er liefst zo scherp mogelijk op staan. Hij werd vrachtwagenchauffeur en reed in een bepaalde periode drankwagens voor de firma Verwoolde in Utrecht. Hij kwam op zijn route dan met enige regelmaat met de wagen langs op Montgomeryweg en zette die dan zo dat we er bovenop konden klimmen en de  F-4s mooi van boven konden fotograferen. Hij vertelde dat hij zich wel eens opgejaagd voelde in het werk. Hij is later op de stadsbus in Utrecht gaan rijden, en dat paste hem beter. Later kwam je elkaar nog wel eens tegen. Hij heeft mooie reizen gemaakt, o.a. naar de Verenigde Staten. Je verloor elkaar uit het oog, maar de herinneringen aan die mooie tijd blijven.

Volkert van den Berg is in de laatste periode nog een paar keer met Henk Koerts op bezoek geweest, toen John al wist dat hij niet meer beter zou worden. John wilde het liefst alleen maar praten over de prachtige jaren met name die van Soesterberg. Het maakte zijn hoofd leeg zei hij.

Tijdens de crematie heeft Volkert gesproken, wat de familie enorm waardeerde. Op zijn rouwkaart stond "Het is zoals het is. Het gaat zoals het gaat. John."

Het is een enorm gemis.

Hans de Ree, 25 januari 2015

Soesterberg, zomer 1984, foto: John Lekkerkerker